تركيبة

واقول هنفرح ...فى يوم هنفرح ..ويوم ما نفرح .. على الله يفضل فى القلب حته . .. . .. كان يوم الجمعه ...لما الدنيا كانت بتمطر ..وانا قررت انى امشيها ...واتبسط .ربنا كان عارف ايه اللى مستخبى.. ..واتمشيت فى المطرة .. مطرة خفيفه ...زى اللى بتحضنك .. وبالظبط على كوبرى الجلاء .. الشمس طلعت ..ووقتها انا رفعت راسى للسما ..وغمضت عينى . استقبل رحمه ربنا ..وبتخيل شكل جسمى وهو بياخد حيز من الزمكان ..واحس باشعه الشمس ..وللصدف الكونيه السعيده . اسمع وجيه عزيز ...".وساعات المطر وساعات .. يجى خففيف..يادوب بس كام نقطه يبلوا وش الرصيف ..وساعات يهز الارض ...ياخدنا نحضن بعض " ... وانى لما افتح عينى ..يكون على اعداد لا نهائيه من العصافير ...نازله مع اشعه الشمس اللى سارقه نفسها من وسط الغيوم على النيل ...تشرب ." مفيش لحظة مثاليه زى دى" . ولحظتها ...كانت الجمله اللى منتظرها من نفسى . .ومنتظرة احسها من اكتر من شهريين " انا مبقتش وحيده وانا لوحدى" ...الابتسامه اللى اترسمت على وجهى فى اللحظة دى . كانت ...أنا ..... برة الشبابيك غيوم....برة الشبابيك مطر .... وانا خايف خايف خايف وحاسس...

هو الطريق ده رايح جاى ؟... ولا اللى راحوا مش راجعيين ؟ .. ...... بيته كان بيت خيالى ...يستقبلك سلم فى مدخله ...ثم صاله واسعه قبل حتى باب البيت ...فيها كنب ...كان يسميها مسطبة ...وشمال الصاله .. كانت تشاهد عيناك ...مشهد الخضرة الممتده ثم قضبان القطار ....ثم السماء الواسعه .... كنت طوال رحله الذهاب للبلد احلم باللحظة .التى اوصل فيها لاخر سلمه ..ثم اقف فقط ....اشم الهوا . كان جدو يستقبلنا فى بيته كثيرا ...حتى لما بابا هدً.البيت القديم علشان يبنى جديد ... كنا نبات ليالينا فى البيت "الى دايما ساقعه"..كنت اصحى بلييل ..واتسلل علشان اطلع فوق السطوح ..واتفرج على النجوم .. اللى عمرى ما شفتها فى بيتنا فى القاهرة ... نفس البيت ده اللى بابا كان بيحكى عن ذكراته .ان لما جدو "اللى هو خال بابا ". جه فى دماغه ان البيت عايز يتمسح .واتصل ببابا ..وكان للصدف .انه يوم كتب كتاب بابا ...وازاى انت تسمع والدك وهو بيحكى انه يقضى يوم كتب كتابه بينفذ رغبه عابرة عند جدى ان بابا يمسح البيت ..... .. لما قعدنا نتخانق مع فرد من العيله اتعرفنا عليه جديد .... ان جدو حامد احلى جد .وهو مصمم ان عندو جدو ...