وحدى

... 

قلبت على نفسى المواجع ...لما اخد قرار انى انسحب ..واتقوقع ..بيكون بجد 

بنسحب من نفسى ... بوقف التفكير والاحساس ... 

وبتقوقع على نفسى ... برجع طفله .. بتجرح من الهوا اللى معدى .. جنبى 

بفتكر كل جُرح .. مش واضح للعين .. 

وظاهريا ..شكله اتعالج 

بس هو موجود ... 

.. منين وصلت للمرحله .. 

انا محتاجه حضن ...حضن كبير اوى بحجم الدنيا 

حضن يمسح على جروحى ..وعلى الماضى .. حضن يفكرنى بالحاضر

. ويقولى ان يمكن يكون فى مستقبل

.. محتاجه انى احب الناس جدا ... ومحتاجه الناس اللى بحبها جدا 

.. 

بس .. 

انا لوحدى .. 

ومتعوده على انى لوحدى .. لو حسيت ان حد .. اى حد

حتى لو بحبه جدا .. بيسحب نفسه منى .. مش عايزنى فى حياته

... انا هاعمل اللى يرح ضميرى .. هافهمه انى موجوده

لكنى مش هافرض نفسى ابدا على حد مهما حصل

:)

 واعتقد انى دائما ما اعود لقواعدى سالمه 

.. نفسى اللى جوايا وبقالى كتير بتصالح معاها 

علشان بس مخافش لما ابقى لوحدى 

انا لوحدى ... وانا كويسة وانا لوحدى 

ممكن احكى لنفسى ايه اللى حصلى ؟ :). وممكن اواسى نفسى 

وممكن افكر واحس لنفسى 

لأن على ما يبدو ..... لا بديل آخر امامى