مش بوست

بتطمن اوى ةبحس بدفا لما ابتسم لطفل فى اى مكان ويبتسم ليا تانى

.. اعتقاد راسخ عندى من زمان .ان الاطفال فيهم حاجة ملائكية ....ربانيه

لما بيبتسم او بيستريح لحد

ده معناه ان لسه جواك حاجة بيضا

حاجة حلوة...شافها الطفل

وابتسملها

.. يمكن علشان كدة بحاول احافظ دايما على الطفله جوايا

مش عايزة افقدها ابدا

دى اللى بتفكرنى انى لسه انسانه

ان مش لازم الحياه تتحول لغابه وصراع

انى ممكن ابتسم فى عز ما انا متضايقه

انى مش لازم انتقم من كل حد مضايقنى

انى اصحك بصوت عالى وقت ما احب

انى اركب المترو واحب اقعد جنب الشباك

لو انى بكل مرة ضحك فى وشى طفل ..صغرت سنة

:)..فانا كدة مبسوطة

..

بقول ده ليه بقى ؟..

علشان .انا حاسه ان الدنيا بتحطنى فى مواقف واماكن

انى غصبن عنى اكبر

. واواجه ..وانى لازم اكون قوية ..واخد القرار

..ماشى..انا ده كله

بس سيبوا الطفله اللى جوايا شوية

:(

مش عايزة اكبر دلوقتى

..

مش عارفه قلت ده ليه ؟

كان فى حاجة عايزة احكيها ...

.

البوست دهعن حاجة عايزة احكيها بس مش فكراها

:)

افتكرها واقول على طول