وإيه نعطش نهون
او على الطريق نتعثر
محناش فراش هيموت
ولا إزاز يتكسر
الغنوة من قلبنا
من قلب قلب الروح
نصبر على جرحنا
كل الجروح هتروح
بلورة
فقاعه... بلورة سحرية.. عايش جواها.. انت شايف العالم ... بس شايفه بطرقتك... شايف الوان جميله وبراقة...وشايف وحوش وعلشان كدة مش عايز تطلع من الفقاعه بتاعك ... وتطلع ليه؟...انت خلقت فراشات براقه.. وهوا جميل...وموسيقى تصدع حواليك خلقت عالم...لكن ليه كل شوية حد يحاول انه يدخل الفقاعه بتاعك؟.... مكنتش فاهم الاصرار...لكن انت عارف ان الفقاعه -البلورة السحرية- مش هتدخل حد فى العالم بتاعك لكن شوية شوية...انت ابتديت تزهق..وحسيت ان فى بره الفقاعه عالم حلو...نفسك تشوفه ولما حاولت تخرج بره الفقاعه بقيت بتقاتل على جبهتيين اللى كان امبارح بيقولك فقاعتك وحشة اخرج منها....لما شافك خارج..بقى يمسك حبل ويشدك باقصى قوته علشان ترجع تانى محبوس فى عالمك ولما فتحت الفقاعه وجيت تخرج...الفراشات طارت من حواليك..الا الوفية منها دخلت جواك ... والموسيقى وقفت ...وزعلت وريحة وحشة اوى من بره دخلت فى العالم بتاعك هو مبقاش بتاعك بقى حاجة مشوهه..... بقى مش انت ...ومش العالم حتى جلدك وروحك... بقوا حساسيين اوى كانوا متعوديين انهم مع فراشات...لما خرجوا للوحوش...بقوا يتجرحوا بسهوله انت هتبكى....هتبكى على عالمك اللى خلقته وقض
حلوة
ReplyDeleteانت عارف ان دى اغنيه لمنير ..مش كدة؟
ReplyDelete:)